تاثیر مشاوره بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

خانه » مقاله ها » تاثیر مشاوره بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

در این مطلب به بررسی تاثیر مشاوره بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان کنکوری خواهیم پرداخت و نقش آن در موفقیت را بیان خواهیم کرد .

مشاوره تحصیلی یک فرآیند یاورانه و یاری رساننده است که در آن به فرد کمک می شود تا متناسب با استعداد ها و علائق خود و با توجه به خصوصیات شخصیتی اش رشته تحصیلی مناسبی را انتخاب کرده و برنامه ریزی مطالعاتی مطلوبی را انجام بدهد .

در مشاوره ، دانش آموزان به سمت رشته های تحصیلی مورد نیاز جامعه سوق داده می شوند تا علاوه بر تامین نیاز های فردی ، نیازهای تخصصی جامعه نیز برطرف گردد .

کنکور و مسائل مرتبط با آن از اهمیت بالایی برخوردار است به طوری که نقش مشاور و برنامه ریزی تحصیلی بیش از پیش برجسته تر می شود .

مشاوره و راهنمایی تحصیلی ، این امکان را برای دانش آموزان کنکوری فراهم می آورد که با در نظر گرفتن تمام جنبه های شخصیتی و رشد و تکامل فرد ، بهترین برنامه ریزی مطالعاتی را اجرایی کند .

یکی از عواملی که نقش اصلی را در پیشرفت تحصیلی و در مشاوره بر عهده دارد ، هوش و استعداد فرد است .

دانش آموزان از نظر پیشرفت تحصیلی و ارتباط آن با هوش ، به ۴ گروه عمده تقسیم بندی می شوند که در ادامه مطلب می توانید اطلاعات تکمیلی در رابطه با آن ها را مطالعه بفرمایید .

انواع دانش آموزان از نظر پیشرفت تحصیلی

در جدول زیر می توانید انواع دانش آموزان از منظر پیشرفت تحصیلی را مشاهده بفرمایید :

ردیف	انواع دانش آموزان از نظر پیشرفت تحصیلی
۱	دانش آموزانی که کمتر از استعداد خود تلاش می کنند
۲	دانش آموزان پر توقع که هدف بالاتری از قدرت ذهنی خود انتخاب می کنند
۳	دانش آموزان کم توقع که هدف پایین تری از قدرت ذهنی خود انتخاب می کنند
۴	دانش آموزان که در حد ظرفیت ذهنی خود تلاش می کنند

گروه اول : دانش آموزان با تلاش کم

در مورد چنین دانش آموزانی باید علت اصلی عدم تلاش و فعالیت دانش آموز مشخص شود .

این علت ها گاهی متوجه خانواده ، گاه متوجه معلم و مدرسه است و مهم تر از همه ممکن است به ویژگی های شخصیتی فرد مرتبط باشد .

در خانواده های کم سواد و یا بی سواد که کودک مستعد و تلاشگری دارند ، ممکن است هیچ گونه انگیزه ای که کودک را به سوی فعالیت و تلاش سوق دهد ، وجود نداشته باشد .

حتی احتمال دارد که به علت فقر و عدم فضای مناسب برای مطالعه ، پدر و مادر کودک را به اشتغال در حرفه ای تشویق کنند و از تحصیل باز دارند .

گاهی بر عکس ، ممکن است که در خانه همه ی امکانات وجود داشته باشد و شرایط کافی مهیا باشد ؛ اما معلم با استفاده از روش های نادرست مثل تهدید و تکالیف اجباری و تکراری موجب سرکوب دانش آموزان شود و شوق و انگیزه او را از بین ببرد .

نقش مشاور :

در مورد چنین دانش آموزانی که کمتر از استعداد خود تلاش می کنند ، مشاور باید علت یا علل را مشخص را مشخص کند و با رفع آن و توسل به روش های مناسب ، فرد را به تلاش و کوشش وادار کند به طوری که دانش اموز بتواند تا حداکمثر توان هوشی خود پیشرفت کند .

بدیهی است که در این راه ، جلب همکاری کلیه کارکنان مدرسه و اولیای دانش آموزان ضرورت دارد .

گروه دوم : دانش آموزان پر توقع با اهداف سطح بالا

برخی از دانش آموزان ، اهداف جاه طلبانه ای دارند که دستابی به آن ها با توجه به ظرفیت ذهنی آن ها میسر نیست . این گونه دانش آموزان غالبا تحت تاثیر خانواده ، چنین اهدافی را انتخاب می کنند .

مثلا دانش آموزی که در درس ریاضی و به طور کلی در درس های مختلف ، ضعف دارد ؛ ممکن است که بخواهد در دانشگاه در رشته های مهندسی وارد شود.

در این مورد ، زمانی که مشاور با بررسی وضع هوشی و درسی وی ، اظهار می دارد که دانش آموز مورد نظر توانایی رسیدن به این هدف را ندارد ؛ ناراحت شده و گاه پدر و مادر در چنین مورادی با عصبانیت برخورد می کنند .

نقش مشاور :

در مقابل چنین مواردی ، یک مشاور باید از دو جهت اقدامات لازم را صورت بدهد :

ابتدا با خود دانش آموز و سپس با والدین او جلسات مشاوره را ترتیب بدهد و آن هارا در مورد گزینش رشته های تحصیلی متناسب با ظرفیت دانش آموز به بینش برساند .

گروه سوم : دانش آموزان کم توقع با اهداف سطح پایین

در خانواده هایی با سطح طبقاتی پایین ، کودکانی وجود دارند که بسیار باهوش اند ولی اهداف تحصیلی آنان کوتاه مدت و در حد همان امکانات تحصیلی مدرسه ای است که در محل زندگی انان وجود دارد .

این دانش آموزان بسیار مایل هستند که هر چه زودتر وارد بازار کار بشوند به همین دلیل درس و مدرسه را رها می کنند تا هرچه سریعتر بتوانند به درآمد برسند .

نقش مشاور :

در مورد چنین دانش آموزانی مشاور باید آنان را از ظرفیت های ذهنی شان آگاه سازد و راه های ادامه تحصیل و پیشرفت تحصیلی در خارج از محیط زندگی شان را ، هم به خود دانش آموز و هم به اولیا و والدین او نشان دهد .

در واقع یک مشاور باید بتواند سطح توقع دانش اموز و اولیا را افزایش دهد .

گروه چهارم : دانش آموزان با تلاش مطلوب

این گروه از دانش آموزان که در حد ظرفیت ذهنی خود تلاش می کنند و با توجه به استعداد های خود برنامه ریزی و پشتکار دارند ؛ نیاز به مشاوره خاصی ندارند چرا که مشکل خاصی متوجه آنان نیست .